Left Over Work in Istanbul / Galata − Beyoğlu

Through Galata, a street vendor walks with his cart full of brassware. His path does not cross the touristic places. He leads us to the side streets where it is quiet, where people live in apartments and lead lives cut off from the everyday buzz of the bustling tourism in Galata.

Comparing the present of the neighborhood with its past, street vendor Mustafa Amca points out that “it’s becoming nostalgia now… Well-off people are moving here…” Echoing the words of another friend, he says, “Romans were living here… now it’s all high society.” As he pushes his cart, his last words are: “İstanbul was beautiful, very beautiful…”

…………………

Yıllar önce Express Dergisi’nde İstanbul’da mutenalaştırmanın (gentrification) 3 aşamasından bahsediliyordu. Örnek olarak gösterilen semt de Galata’ydı. Galata’nın, mutenalaşmanın son aşamasına geldiğini anlatıyorlardı akademisyenler. İlk aşaması kiraların düşük olduğu bir semte fakir sanatçıların taşınmasıyla oluyormuş, onların varlığı ile semtin popülerliği artarken, kiralarda kıpırdanmalar başgösteriyormuş. Zamanla (1 yıl – 5 yıl?) maddi durumu görece daha iyi sanatçılar bu semte yerleşmeye başlıyormuş. Kapitalizmin sihirli arz-talep makinası çalışmaya başladıkça, binalar ‘eski dokusu korunarak’ geri dönüşürken önce semtin eski sakinleri, ardından sanatçılar semti terkediyormuş, geriye de sadece zenginler kalıyormuş.

Galata’da hurda toplarken birlikte gezme izni aldım Mustafa Amca’dan. Meğer ki komşuymuşuz bir ara.. Yeğeni Ersin’in kamyonetiyle 3 kez ev değiştirmiştim. Bu dört yılda kaldığım semtlerse Aynalıçeşme, Balat ve Tophane… Bu semtler mutenalaşmanın hangi aşamasında acaba? Mustafa Amca da 40 yıldır bu semtteymiş.